Ku przestrodze

Dzisiejszy wpis nie będzie ciekawy, bo może wyjść trochę zdyt długi i nie będzie w nim zdjęć. Przedstawię w min dlaczego trafiłam do szpitala. A także trzy historie - moją i dwóch dziewczyn, które leżaly ze mną na sali - odnośnie naszych zmagań z torbielem jajnika. Myślę, że trzeba zamieszczać informacje na taki temat, bo może kogoś uchroni to przed późniejszymi skutkami.

Niestety wszystko zaczyna się od tego, że czytając podobne posty część osób myśli, że mnie to nie dotyczy, że nie mam czasu, aby chodzić po lekarzach, albo zrobię badania później. Ja też tak do tego podchodziłam. Do ginekologa chodziłam jak sobie przypomniałam, że już dawno nie byłam. U mnie wszystko zaczeło się w grudniu 2011 r. kiedy to pewnego dnia zaczął mnie boleć brzuch. Był to ból okropny - źle mi było siedzieć, leżeć a nawet stać. Wybrałam się do lekarki rodzinnej, która stwierdziła, że to grypa żołądkowa, mam brać Nospe i siedzieć w domu. Pytałam się jej wtedy czy dużo ludzi przychodzi z takimi objawami jak ja, aby sie jeszcze upewnić. Powiedziała, że tak. Brzuch bolał mnie przez 7 dni. Męczyłam się okropnie, ale przeszło. Ten sam ból dopadł mnie 12 stycznia 2012 r. Stwierdziłam, że to nie może być grypa żołądkowa. Może jakieś problemy kobiece. Pojechałam do szpitala na oddział ginekologiczny, aby zbadali mnie i aby dowiedzieć się co mi w końcu jest. Na oddział przyjęli mnie od razu po badaniach, gdyż okazało się, że to torbiel prawego jajnika. Spędziłam w szpitalu 3 dni. Ból minął i rozpoczęłam leczenie hormonalne, aby torbiel sam zniknął. Miał wtedy 22 mm. Na drugiej wizycie kontrolnej okazało się, że on nie znika -  tylko rośnie. Trzeba go wyciąć, dlatego dostałam skierowanie do szpitala, gdzie zgłosiłam się 13 lutego. Torbiel miał już 41 mm. Jednak był jeszcze na tyle mały, że nie trzeba było go oparować. Przeszłam zabieg laparoskopii. Mam 3 dziurki w brzuchu i 5 szwów. Zabieg miałam w środę, a że dobrze się czułam i wszystko było wporządku w piątek puścili mnie do domu. W przyszłym tygodniu mam ściagnąć szwy.

Jednak nie każdy torbiel daje znać, że się pojawił w ten sposób, że boli. Moje koleżanki z sali nie miały takich objawów. Jedna z nich z racji tego, że w kwietniu ma wesele i zaraz po zamierza zajść w ciążę, poszła do ginekologa, aby się do tego przygotować. Okazało się, że ma torbiel lewego jajnika. Przeszła zabieg laparoskopii i razem ze mną w piątek opuściła szpital.

Moja druga koleżanka z sali była już na trzeciej operacji usunięcia torbiela. Pierwszy raz było to w 2007 r., kiedy to poczuła, że coś dzieje się nie tak w jej organiźmie. Okazało się, że miała torbiel lewego jajnika, który sobie rósł i rósł i nie mając już miejsca na jajniku zaczął rozrastać się na nerkę i pęcherz. Skutki: wycięcie lewego jajnika i niesprawna nerka. W lutym 2011 r. trafila znów do szpitala, tym razem z torbielem prawego jajnika. Po przebytej operacji usunięto jej torbiej z kawałkiem jaknika. W lutym tego roku trafiła znów do szpitala z torbielem na prawym jajniku i mięśniakiem na macicy. Przeszła kolejną operację.